Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011
By boggar on 4:12 π.μ.
Στο βουνίσιο κάλεσμα των γερακιών τινάζεσαι βαθιά κυρτωμένη,
Με τα χρόνια να φαίνονται στις πλάτες, στο πρόσωπο και παντού.
Δεσπόζεις κυρίαρχη σε ‘να αγνό βρόχινο απόγευμα,
Και λάμπεις ολάκερη μωρέ, το ξέρεις;
Το γυμνό σου στεφάνι θα χαρεί πιότερο
Όταν το γιομίσω με μια μπάλα
Που σίγουρα έχεις να φας εδώ και χρόνια.
Εσύ η ομορφότερη
Εσύ η κλαίουσα
Εσύ η ευγενέστερη και λιγομίλητη
Μπασκέτα που έχω συναντήσει.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Από το Blogger.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου