Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011


Θα στις βάλω με στόμα,
Γιατί πάνε μονό από στόμα σε στόμα,
Με στόμα.
Και θα κατρακυλήσουν
Στα μέσα σου,
Να γίνουν
Τροφή από λέξεις,
Από στόμα,
Σε στόμα.

Έκλεισες το μισό σου πρόσωπο
Στο άλλο μισό σεντόνι
Και βρήκα τη Χαρά να καίγεται
Σε ‘να ονειρικό μπαλκόνι

Απ’ το να μάτι αετός
Κι απ’ τ’ άλλο δράκος βγαίνει
Μα στο μυαλό διακαώς
Μονάχη η θλίψη γέρνει

Πόδια που’ χουν θρέψει ενοχές
Τα όχι που  φύγανε και σκόνη
Μηλιές με φάλτσες προφορές
Ας ήτανε ο δρόμο μου δυο πόνοι

Ένας που βγήκα το πουρνό
Κι ένας τότε που θα φεύγω
Χαρά μονάχη λέει θαρρετά
Πως τώρα ζω φυλακισμένο

Στης ξένης χώρας χορεύω τα βουνά
Στα βαλς που τρίζουν με δοξάρι
Και στου Μιλάνου την ερημονιά
Διψάω κι Ελλάδα λέω πάλι
Από το Blogger.

Βιο

Γεννήθηκε στην Κόρινθο τον Απρίλιο του 1980 και έτυχε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια να τα ζήσει στην Περαχώρα. Φοίτησε στη Σχολή Διεθνούς Εμπορίου του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στην Καστοριά, και έπειτα κατηφόρισε στην Αθήνα για χάρη της Μουσικής. Φωτογραφίζει τη γη και τις ορέξεις της ενώ η σύνθεση λέξεων-σκέψεων έρχεται να ταΐσει τις υπαρξιακές του ανάγκες. Μαζί με τα «Επτά Καπνισμένα Μολύβια» κυκλοφόρησε (2009) τις πρώτες του σελίδες κάτω από τον τίτλο «Ο πικραμένος, το παρδαλό κατσίκι και ο τελευταίος», σε μία αυτοχρηματοδοτούμενη έκδοση. Το 2010 ακολούθησε η συλλογή ποιημάτων του «Ποίηση Κατεδαφιστέα» σε αυτοέκδοση, ενώ ποιήματά του έχουν δημοδιευτεί στο περιοδικό ΛΟΓΟ τεχνείων (και σε κάποια άλλα που δε θυμάται) και αναρτηθεί στους ιστότοπους poiein, teflon, kulturosupa. To 2019 εκδόθηκη η ποιητική του συλλογή "Η Απορία Του Τσιν" από τις εκδόσεις Σμίλη. Λάτρης του παλαιού, του earl grey και του t-shirt.

Τοπ Τσαρτς