Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Εκσπερμάτωση που μπορεί να σου τύχει,
Είναι μέσα στο μυαλό σου.
Μην το κάνεις.

Δύο στα δύο Εύη σήμερα
Και ποτό δε θα πιούμε
Έχεις κρασί
Έχω κρασί
Δύο στα δύο Εύη σήμερα
Και κάπου εδώ θα μ’ αφήσεις.

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Κι όπως κάνουν τάχαμου οι ποιητές
Περίτεχνα να στυλώνουν λέξεις στη σειρά
Έτσι κι εγώ περίτρανα
Αγναντεύω αυτόν εδώ τον κώλο
Αβέβαια
Πιο χαλαρά από χτες
Λες και ότι πέφτω
Προς τα κάτω
Όπως ένα παγωτό μπορεί να λιώσει
Προς τα κάτω

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Δεν είχα άλλο τρόπο για να σου ευχηθώ
αυτός είναι ο μόνος ίσως και λέω
να ζήσεις Γιάννη μας
κι αν είχα κάτι άλλο για να σου ευχηθώ
θα 'ταν πάλι το ίδιο
έργο σου
από την αρχή και πάλι
να γινόσουν έτσι διπλάσιος
με να δεύτερο βιβλίο στο κεφάλι
τα κατσίκια να 'χουν κάνει μικρά κατσικάκια
και τα άλυτά σου ερωτήματα
να τα κρατάς
όπως μικρό παιδί κράταες μπαλόνι
του μηδενός είπες
σε βλέπω να τραβάς έξω από τη σπηλιά το δράκο
του μηδενός ξανάπες
Κι όσοι άκουσαν, άκουσαν.


Στον Γιάννη Υφαντή
Την τελευταία μέρα
Με την τελευταία μπουκάλα
Αγκαλιά
Για άλλη μια ζωή
Ως την επόμενη
Ψυθιρίζω λόγια με φωνή που κοχλάζει
Δεν νοιώθω πλέον το κρύο
Τελευταία μέρα
Στο Ντολτσό
Να χορεύω
Και τα μάτια μου να δακρύζουν
Και η θέα να στροβιλίζεται
Μυρίζω γη
Ναι γη και κάπνα απο τζάκι
Τελευταία μέρα
Τελευταία τζούρα
Και όταν είναι πια αργά
Να με παίρνεις αγκαλιά
Για να γυρίζουμε όπως-όπως πίσω στην πόλη


Στον Μπου

Θυμάμαι ακόμη τη μυρουδιά σου
Τη γεύση που ανακατεύει τα σωθικά
Και η παρθενική φορά
Που στο Βελιγράδι καυχιόσουν
Μέσα σε rock bar
Ότι είσαι κυρία.
Μυρίζεις στρούθι.
Είσαι φτιαγμένη από αυτό
Καμιά αγωνία
Η παρέα σου         
Η δική μου            
Στο ξύλινο πάτωμα
Δέκα ολόσαρκα τραπέζια
Και ούτσες που μετοίκησαν
Έκτοτε σε συνάντησα
Και δυο και τρεις φορές.
Πάντα λέω
Πως είσαι εσύ
Η πιο σωστή
Μ’ όλες τις κακίες μου
Από το Blogger.

Βιο

Γεννήθηκε στην Κόρινθο τον Απρίλιο του 1980 και έτυχε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια να τα ζήσει στην Περαχώρα. Φοίτησε στη Σχολή Διεθνούς Εμπορίου του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στην Καστοριά, και έπειτα κατηφόρισε στην Αθήνα για χάρη της Μουσικής. Φωτογραφίζει τη γη και τις ορέξεις της ενώ η σύνθεση λέξεων-σκέψεων έρχεται να ταΐσει τις υπαρξιακές του ανάγκες. Μαζί με τα «Επτά Καπνισμένα Μολύβια» κυκλοφόρησε (2009) τις πρώτες του σελίδες κάτω από τον τίτλο «Ο πικραμένος, το παρδαλό κατσίκι και ο τελευταίος», σε μία αυτοχρηματοδοτούμενη έκδοση. Το 2010 ακολούθησε η συλλογή ποιημάτων του «Ποίηση Κατεδαφιστέα» σε αυτοέκδοση, ενώ ποιήματά του έχουν δημοδιευτεί στο περιοδικό ΛΟΓΟ τεχνείων (και σε κάποια άλλα που δε θυμάται) και αναρτηθεί στους ιστότοπους poiein, teflon, kulturosupa. To 2019 εκδόθηκη η ποιητική του συλλογή "Η Απορία Του Τσιν" από τις εκδόσεις Σμίλη. Λάτρης του παλαιού, του earl grey και του t-shirt.

Τοπ Τσαρτς