Τετάρτη 20 Ιουλίου 2011
By boggar on 3:09 π.μ.
Χαιρετώ
Πάνω στο χαμόγελο
Και από κάτω του
Βάζω ένα αερόστατο
Ποτέ μην πέσει
Και σαλέψει
Άχαρα
Το χείλος του
Τρίτη 19 Ιουλίου 2011
By boggar on 5:53 π.μ.
Ξοδεύοντας γαμήσια
Και ποιοτικά λεφτά σε σουβλάκια
Ενώ όλα είναι γκρι φαίνονται πράσινα
Μα κατοικώ σε λόφο
Κι όλα είναι γκρι
Κι ας είναι πράσινα
Κι αν είναι γκρι;
By boggar on 5:50 π.μ.
Ξοδεύοντας ποιήματα
Νοιώθω πλούσιος
Πιο πλούσιος κι από το ποίημα
Που έγειρε λες
Τώρα δα
Μέσα μου.
By boggar on 5:47 π.μ.
Φεύγουν τα καλύτερά μας χρόνια λέει ο Κηλαηδόνης
Κι εξακολουθώ να τον πιστεύω.
Να μια ιδανική παροιμία των Ελλήνων για Έλληνες:
«τα ζώα μου αργά».
Ο πνευματικός αυνανισμός των ανδρών χωρίς γυναίκες έχει αποτέλεσμα
Κάτω από τα δέντρα υπάρχουν λύσεις
Αν κάτι κλείνει στις 01:00 μην το σκεφτείς στις 01:30.
By boggar on 5:43 π.μ.
Μαγιό, στυλό, καπέλο,
Γυαλί ηλίου και μια κονσέρβα φιλέτο σκουμπρί που δεν ανοίγει με τίποτα.
Ένα αλμυρίκι και κάποιο αλκοόλ κρίνονται ως μέσα επιβίωσης,
Ενώ ένα ατελείωτο τάκα-τάκα βασανίζει τα αυτιά μας.
Οι κώλοι λύνουν και δένουν,
Αυτές οι εξαίσιες πλαστικές κούκλες
Θέλουν χάδια, λέξεις και θυσίες.
Κοιτάμε το δίχως άλλο σκεφτόμενοι πως δεν κατέχουμε τα απολύτως δικά τους απαραίτητα.
Παραμένουμε δεύτεροι.
Και πολλά λέω.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)
Από το Blogger.