Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010
By boggar on 12:43 π.μ.
Στο καταφύγιο για καθημερινούς δραπέτες
Το μέρος που δροσιά στάζει και σουρουπώνει αγκαλιά τις ψυχές μας
Κρατώντας με τα δυο χέρια την μπάλα,
Πετώντας την ψηλά,
Φορώντας το χρώμα που μισώ,
Να μου λες αιώνιος
Και να προσμένουμε να μην πέσει ποτέ κάτω η μπάλα.
Το μέρος που δροσιά στάζει και σουρουπώνει αγκαλιά τις ψυχές μας
Κρατώντας με τα δυο χέρια την μπάλα,
Πετώντας την ψηλά,
Φορώντας το χρώμα που μισώ,
Να μου λες αιώνιος
Και να προσμένουμε να μην πέσει ποτέ κάτω η μπάλα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Από το Blogger.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου