Στο καταφύγιο για καθημερινούς δραπέτες
Το μέρος που δροσιά στάζει και σουρουπώνει αγκαλιά τις ψυχές μας
Κρατώντας με τα δυο χέρια την μπάλα,
Πετώντας την ψηλά,
Φορώντας το χρώμα που μισώ,
Να μου λες αιώνιος
Και να προσμένουμε να μην πέσει ποτέ κάτω η μπά...
Τετάρτη 21 Ιουλίου 2010
Τετάρτη 14 Ιουλίου 2010
By boggar on 3:17 π.μ.
Μπήκα μέσα στη σκόνη υπερασπίζοντας το άλουστο εγώ μου.
Προσπάθησα να σιγουρέψω τα ψέματα και να νοιώσω πιο σταθερός πάνω στο βουνό της θλίψης.
Αφουγκράστηκα σιωπές και μίλησα με νόημα διττό κάτω από το έναστρο πένθος του καλοκαιριού.
Προσπάθησα να σηκώσω ένα χάδι ως τον ουρανό
Τόσο τρυφερό και άβουλο
Ώσπου διαλύθηκε και ενοποιήθηκε με τη σκόνη
Μίσησα το βλέμμα της θάλασσας και σαν όραμα προέβαλα...
Σάββατο 10 Ιουλίου 2010
By boggar on 1:48 π.μ.
Βάλανε λυτούς και δεμένους για να με βρουν.
Καταράστηκαν τ’ όνομά μου είκοσι φορές κι άλλες είκοσι τον αέρα που αναπνέω.
Μεριάσανε βουνά και μαντρώσανε τις φοβίες τους,
Tο κλουβί των ξεχασμένων.
Μείναμε απελπιστικά μόνοι,
Οι λυτοί, οι δεμένοι κι εγώ.
Στο τρέξιμο με πέρασαν οι δεμένοι και τα λόγια μου πήραν μόνο οι λυτοί.
Ορκίστηκαν θάνατο και εγώ τους πίστεψα.
Να, τώρα δα σε μια κλεψύδρα με ‘χουν...
Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010
By boggar on 4:13 π.μ.
Εικόνες που μπορούν να μου λεν’ ιστορίες.
Κουκίδες και εκπλήξεις σε ένα φόντο κίτρινου προσανατολισμού.
Γραφικές απολαύσεις και όνειρα που περνάν σαν σύννεφα μπροστά από το σούρουπο της ζωής μ...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)
Από το Blogger.
