Όταν διαπίστωσα ότι μου 'λειψες, ήταν πλέον αργά για οποιαδήποτε κίνηση. Όταν διαπίστωσα ότι μου 'λειψες, ήμουν μέλος μιάς πενταμελούς παρέας, βουτηγμένος ως τα αυτιά στο αλκοόλ. Και τότε, κοιτώντας το ποτήρι των 00:45 με το κόκκινο μπρούσκο κρασί, επλιμμύρισαν τα μάτια μου. Στάξανε ότι είχαν, μέσα στο ποτήρι, μη διαλύοντας την πυκνότητα και το χρώμα του. Όπως το έφερα ύστερα ψηλά ως το χείλος μου,...
Σάββατο 26 Ιουνίου 2010
Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010
Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010
By boggar on 1:53 π.μ.
Ξύπνησα ιδρωμένος,Μετά κατάλαβα ότι ήσουν κι εσύ έτσι.Μάλλον φταίει η ζέστη, έτσι πρόλαβα και σκέφτηκα.Έδωσα μια μου σβούρα στο δωμάτιο για να έχω μία σφαιρική άποψη του χώρου.Χτες από τα ξύδια δεν είχα καταλάβει και πολλά.Βρακιά πεταμένα κι ένα σ' αγαπώ να κρεμιέται από το φωτιστικό δαπέδου.Τελικά οι κάλτσες μου βρωμούσαν.Ας είναι.Χρειάζομαι ένα καφέ,Ένα καφέ με λίγη ζάχαρη.Είπα να φύγω.Κάπου πρέπει...
By boggar on 1:51 π.μ.
Κι έχω ένα σπίτι στο χρώμα της μάνας μουΚι όλο γνωρίζωΠαιδιά που μου λένε συνέχεια ένα ποίημαΊδιο όπως όλα,Για λιβάδια και αρώματα, βελούδα.Υποσχέσεις σε λόγια,Βάσανα σε απόσταγμα μελιούΚι όλο πήγαινα μαζί τουςΔοκίμαζα το σάλιο τουςΤέντωνα το μπράτσο μου στην αγκαλιά των.Μα πριν καλά-καλά κάτσω,Δε με δέχονταν όπως πριν,Δε με πρόσεχαν όπως πριν,Ούτε με φίλαγαν όπως πριν,Μόνο με γάμαγαν,Μα όχι όπως...
By boggar on 1:26 π.μ.
Τελείωσαν δύο χρόνια.Φύγαν δύο χρόνια κραυγές.Πόσες μέρες με τα αυτιά καρφωμένα στο πάτωμα.Αποφλοιωμένα σεντούκια οι κόρες των ματιών μου για δύο χρόνια.Να μεθάνε έτσι μαύρες στο χτύπημα του ρυθμού των αφροκουβανέζικων καμπαρέ.Σώθηκαν οι προθεσμίες του εφησυχασμού μένοντας εγώ ήσυχος, νωθρός, γερασμένος, ακίνητος, ανέρωτος μετά από δύο έτη.Αυτές οι ζωές που μάλωναν την ψυχή μου.Αυτές τις νύχτες που...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις
(
Atom
)
Από το Blogger.
