Τρίτη 23 Ιουνίου 2009
By boggar on 6:28 π.μ.
Γαμημένα δικός σου
Από το σούρουπο ως τη δύση
Από τη δύση ως την αυγή
Γαμημένα δικός σου
Να υπάρχω ανάμεσα από τα μπούτια σου
Να αναπνέω βαθιά τις εκπνοές των πόρων του δέρματός σου
Γαμημένα δικός σου να σε πληγώνω συνέχεια
Κι όλο κάτι μου λέει πως είμαι γαμημένα δικός σου
Για όσο λίγο μπορώ να περιπλανιέμαι μέσα σου
Από το σούρουπο ως τη δύση
Από τη δύση ως την αυγή
Γαμημένα δικός σου
Να υπάρχω ανάμεσα από τα μπούτια σου
Να αναπνέω βαθιά τις εκπνοές των πόρων του δέρματός σου
Γαμημένα δικός σου να σε πληγώνω συνέχεια
Κι όλο κάτι μου λέει πως είμαι γαμημένα δικός σου
Για όσο λίγο μπορώ να περιπλανιέμαι μέσα σου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Από το Blogger.
...συγκλονιστικό...
ΑπάντησηΔιαγραφή