Τρίτη 23 Ιουνίου 2009
By boggar on 10:39 π.μ.
Ξάπλωσα στις λευκές κηλίδες σου από αίμα.
Βούτηξα όλος έρωτα μες το ψέμα σου κάνοντας να γελάσει και ο πιο απαισιόδοξος.
Έκοψα δέντρα, τσάκισα αετούς κι όλα αυτά για να 'ρθω δίπλα σου.
Γέλασα φοβούμενος εγώ, εμένα κι έμεινα ώριμος 'πα στο δέντρο μου μέχρι να σαπίσω.
Να μουχλιάσω και να γίνω χώμα.
Κι έμεινα εκεί θαρρώντας πως θα 'ρθεις.
Βούτηξα όλος έρωτα μες το ψέμα σου κάνοντας να γελάσει και ο πιο απαισιόδοξος.
Έκοψα δέντρα, τσάκισα αετούς κι όλα αυτά για να 'ρθω δίπλα σου.
Γέλασα φοβούμενος εγώ, εμένα κι έμεινα ώριμος 'πα στο δέντρο μου μέχρι να σαπίσω.
Να μουχλιάσω και να γίνω χώμα.
Κι έμεινα εκεί θαρρώντας πως θα 'ρθεις.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Από το Blogger.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου