Δευτέρα 16 Μαΐου 2011




Ερχόντουσαν φίλοι εδώ για να ακούσουμε τους τελευταίους δίσκους

Οι κοπέλες περπατούσα ξέγνοιαστες με αυτό το χοροπηδητό βήμα

Οι ρετσίνες βάφανε καθημερινά την φλοκάτη

Τότε που

Δεν ήξερα γιατί κελαηδούσαν τα πουλιά

Περίμενα πως και πως το καλοκαίρι

Είχα όρεξη για το αύριο

Τότε που

Το όποιο ταξίδι ονειρευόμουν γυμνό

Και τα δάκρυα τα έπνιγα στο χιόνι

Οι καθημερινοί άνθρωποι γελούσαν

Και το αύριο ήταν μοχθηρό

Τόσο όσο δεν ήθελα

Τότε που

Καθόμουν σε ένα πάγκο και έπινα μπύρες με τον κολλητό μου χωρίς να ακούω για πολιτική

Έβριζα τον εαυτό μου που δεν πηδιόμουν σωστά

Τότε που

Πήγαινα εκεί που ονομάστηκε αρχή με κουρεμένο κεφάλι και έφυγα διπλός.

3 σχόλια:

  1. ... ευτυχώς που προλάβαμε αυτούς τους καιρούς αγαπητούλι μου νά 'χουμε να θυμόμαστε κάτι ωραίο από την fucking life ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τόσο καλά χαραγμένα όλα αυτά..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ... αλλά και τόσο ωραία εκφρασμένα ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Από το Blogger.

Βιο

Γεννήθηκε στην Κόρινθο τον Απρίλιο του 1980 και έτυχε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια να τα ζήσει στην Περαχώρα. Φοίτησε στη Σχολή Διεθνούς Εμπορίου του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στην Καστοριά, και έπειτα κατηφόρισε στην Αθήνα για χάρη της Μουσικής. Φωτογραφίζει τη γη και τις ορέξεις της ενώ η σύνθεση λέξεων-σκέψεων έρχεται να ταΐσει τις υπαρξιακές του ανάγκες. Μαζί με τα «Επτά Καπνισμένα Μολύβια» κυκλοφόρησε (2009) τις πρώτες του σελίδες κάτω από τον τίτλο «Ο πικραμένος, το παρδαλό κατσίκι και ο τελευταίος», σε μία αυτοχρηματοδοτούμενη έκδοση. Το 2010 ακολούθησε η συλλογή ποιημάτων του «Ποίηση Κατεδαφιστέα» σε αυτοέκδοση, ενώ ποιήματά του έχουν δημοδιευτεί στο περιοδικό ΛΟΓΟ τεχνείων (και σε κάποια άλλα που δε θυμάται) και αναρτηθεί στους ιστότοπους poiein, teflon, kulturosupa. To 2019 εκδόθηκη η ποιητική του συλλογή "Η Απορία Του Τσιν" από τις εκδόσεις Σμίλη. Λάτρης του παλαιού, του earl grey και του t-shirt.

Τοπ Τσαρτς