Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011
By boggar on 8:50 π.μ.
Θυμάμαι ακόμη τη μυρουδιά σου
Τη γεύση που ανακατεύει τα σωθικά
Και η παρθενική φορά
Που στο Βελιγράδι καυχιόσουν
Μέσα σε rock bar
Ότι είσαι κυρία.
Μυρίζεις στρούθι.
Είσαι φτιαγμένη από αυτό
Καμιά αγωνία
Η παρέα σου
Η δική μου
Στο ξύλινο πάτωμα
Δέκα ολόσαρκα τραπέζια
Και ούτσες που μετοίκησαν
Έκτοτε σε συνάντησα
Και δυο και τρεις φορές.
Πάντα λέω
Πως είσαι εσύ
Η πιο σωστή
Μ’ όλες τις κακίες μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Από το Blogger.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου