Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010


Λικνιζόμενα πόδια στον ορίζοντα που έχει ένα συμπαγές μπλε χρώμα.
Διαφαίνονται λαχταριστά προσούτα για γλείψιμο.
Η πάλη που είχα πάντα μέσα μου.
Οι ματιές που έριχνα πάντα σε μένα.
Και πάνε όπου πάω,
Τις βλέπω ισχυρές να κλέβουν τα Ιλίσια πεδία μου.
Δε μπορώ να κάνω αλλιώς..
Ως θεατής
Ως ο μόνος θεατής
Κι ύστερα γυρίζω εδώ
Ως κάτοικος
Ως ο μόνος κάτοικος
Πίνοντας ελαφρά και ακούγοντας κανά ρομαντικό τραγουδάκι.
Ύστερα, έρχονται αυτές,
Ως φλας, όχι τίποτε άλλο,
Άλλωστε νοιώθω πολύ ανίσχυρος μπροστά τους,
Δε μιλάω, ούτε καν νοιώθω.
Ανακαλύπτω και κλαίω μέσα μου
Για μια ομορφιά ακόμη που θαύμασα,
Για μια πάλη που έχασα,
Και χωλαίνω θαυμάζοντας,
Γιατί αδυνατώ καθώς είμαι μόνος,
Και πάλι,
Μόνος
Κι ώριμα μόνος,
Με ‘να ποτό και πόδια ξύλινα,
Ενώ σβήνει η απορία στην ερώτηση Ποιος.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Από το Blogger.

Βιο

Γεννήθηκε στην Κόρινθο τον Απρίλιο του 1980 και έτυχε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια να τα ζήσει στην Περαχώρα. Φοίτησε στη Σχολή Διεθνούς Εμπορίου του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στην Καστοριά, και έπειτα κατηφόρισε στην Αθήνα για χάρη της Μουσικής. Φωτογραφίζει τη γη και τις ορέξεις της ενώ η σύνθεση λέξεων-σκέψεων έρχεται να ταΐσει τις υπαρξιακές του ανάγκες. Μαζί με τα «Επτά Καπνισμένα Μολύβια» κυκλοφόρησε (2009) τις πρώτες του σελίδες κάτω από τον τίτλο «Ο πικραμένος, το παρδαλό κατσίκι και ο τελευταίος», σε μία αυτοχρηματοδοτούμενη έκδοση. Το 2010 ακολούθησε η συλλογή ποιημάτων του «Ποίηση Κατεδαφιστέα» σε αυτοέκδοση, ενώ ποιήματά του έχουν δημοδιευτεί στο περιοδικό ΛΟΓΟ τεχνείων (και σε κάποια άλλα που δε θυμάται) και αναρτηθεί στους ιστότοπους poiein, teflon, kulturosupa. To 2019 εκδόθηκη η ποιητική του συλλογή "Η Απορία Του Τσιν" από τις εκδόσεις Σμίλη. Λάτρης του παλαιού, του earl grey και του t-shirt.

Τοπ Τσαρτς