Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011
By boggar on 4:40 π.μ.
Έκλεισες το
μισό σου πρόσωπο
Στο άλλο μισό
σεντόνι
Και βρήκα τη
Χαρά να καίγεται
Σε ‘να
ονειρικό μπαλκόνι
Απ’ το να μάτι
αετός
Κι απ’ τ’ άλλο
δράκος βγαίνει
Μα στο μυαλό
διακαώς
Μονάχη η θλίψη
γέρνει
Πόδια που’
χουν θρέψει ενοχές
Τα όχι
που φύγανε και σκόνη
Μηλιές με
φάλτσες προφορές
Ας ήτανε ο
δρόμο μου δυο πόνοι
Ένας που βγήκα
το πουρνό
Κι ένας τότε
που θα φεύγω
Χαρά μονάχη
λέει θαρρετά
Πως τώρα ζω
φυλακισμένο
Στης ξένης
χώρας χορεύω τα βουνά
Στα βαλς που τρίζουν
με δοξάρι
Και στου
Μιλάνου την ερημονιά
Διψάω κι
Ελλάδα λέω πάλι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Από το Blogger.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου